Dit probleem doet zich niet alleen voor bij mensen met een bepaalde diagnose maar, bij heel veel mensen. We leven in een wereld waar ideeën van wie je moet zijn en hoe je moet zijn zo erg in je hoofd gedrukt worden dat je onzeker wordt over het niet voldoen aan deze random eisen.
Ik heb het over:
Wat is het heersende ideaal beeld? En welke eisen bedoel ik?
Ik heb het over:
Een goede opleiding
Veel geld bezitten
Ergens belachelijk goed in zijn
Veel vrienden hebben (oppervlakkig maakt hierbij niet eens uit)
Een goed sexleven/liefdesleven.
Voor jezelf op kunnen komen of zelfvertrouwen uitstralen.
Een "perfect" lichaam hebben.
Aantrekkelijk zijn.
Goed in je opleiding zijn.
Humor hebben.
Vrouw:
-Grote: borsten maar niet te groot, want dan heb je de kans niet meer serieus genomen te worden.
-Grote ogen: maar niet te groot want dan lijk je net een alien ;)
-Mager
-Nergens haar
Mannen:
-Gespierd lichaam
-Macho gedrag.
-Grote piemel.
-Extrovert
Iedere dag wordt je door alleen al reclame je wijsgemaakt dat je aan meerdere van deze eigenschappen moet voldoen en anders nooit een "geslaagd" mens kan zijn.
Voldoe je hier echter niet aan of deels niet aan. Dan kan het al zijn dat je wordt afgewezen.
Een vraag die handig is bij het stellen van al die belachelijke eisen is bijv: Waarom wil ik slanker zijn? Waarom zou ik veel geld willen verdienen? Waarom wil ik zo graag in een relatie zitten?
Voorbeeld "Perfecte lichaam":
Ik heb toevallig ooit een ervaring gehad met een meisje doe nieuw was in de klas.
Het was een aardig meisje ze hielt rekening met mensen en was interessant.
Maar dat was voor de klas niet genoeg motivatie om haar te accepteren.
Ze had namelijk overgewicht, en je kan als goed functionerend populair persoon natuurlijk niet gezien worden met zo iemand.
Conclusie : behalve dat vooral de mode industrie het perfect beeld mager hoog houdt, houden mensen het ook hoog. En dat geldt niet alleen voor deze eis.
Voorbeeld eis "Zelfverzekerd over komen"
In het geval met borderline voldoe je al aan wat eisen niet en dan heb ik het maar deels over de lijst hierboven:
Allereerst hebben borderliners over het algemeen moeite met zelfverzekend over komen. Omdat ze dat meestal ook niet zijn. Je kan wel de hele dag proberen te spelen of je het gelukkigste mens bent in je omgeving, maar als je dat echt niet bent lijkt het bijna onmogelijk het te faken.
"Veel vrienden hebben"
Sociaal contact kan heel stroef verlopen vanwege alle verlatingsangst, onzekerheid, zwartgalligheid tot een punt waar je hoofd zelfs positiviteit compleet kan ervaren als negativiteit.
Je gedrag zal afwijken bijvoorbeeld door: je onverwacht gedragen, mensen kunnen angstig worden door onverwachte gebeurtenissen alleen al. Uit hun safe-zone getrokken worden.
Een borderliner kan je duidelijk uit je safe-zone trekken, bedoeld of onbedoeld.
Daarom gebeurt het vaak dat zodra iemand iets van je problemen te horen krijgt of niet weet wat hij/zij van je kan verwachtten je zal afschrijven en vermijden.
Voor iemand die al dealt met borderline en het er al zwaar genoeg mee heeft is dit weer iets naars wat erbij komt.
Tip: Als iemand geen contact meer met je wil omdat hij/zij je niet kan handelen of doordat je hun profiel niet past, hoeft dan niet meteen te betekenen dat je een slecht persoon bent. En het voordeel van vooroordelen van andere mensen over jou is, je hebt een perfecte filter welke mensen zwak en onboeiend zijn, en welke mensen de moeite waard zijn.
Waarom zou je 500 facebook vrienden willen, en tal oppervlakkige contacten? Voor je zelf? Je zelfbeeld? Is het niet veel beter om mensen te leren kennen die je ook wat te leren hebben of inspiratie geven?
Reacties
Een reactie posten