Doorgaan naar hoofdcontent

Verlatingsangst

Wat ook een erg lastig probleem is bij borderline is verlatingsangst. Het is ook het gene waardoor iemand met de diagnose gezien wordt als bv. een bezittelijke vriendin. Door deze verlatingsangst kun je rare dingen gaan doen zoals het extreme voorbeeld "Ik pleeg zelfmoord als je nu weggaat" dit is echter een extreem voorbeeld die alleen opgaat voor extreme vormen van bps. Ik geef een klein voorbeeld van een situatie waar die angst op kan treden.

George en Olga hebben al een half jaar een relatie. Alleen George wordt gek van de valse beschuldigingen en het negatieve oordelen van Olga. Olga wordt er gek van dat hij zoveel met andere mensen omgaat. Als George een paar keer met een vrouwelijke college iets besluit te gaan drinken, knapt er iets in Olga. Als George thuiskomt praat ze super negatief over de collega en hoopt dat George erin meegaat. Als dit echter niet werkt wordt de angst dat hij haar verlaat groter "Blijkbaar vindt hij zijn eigen pleziertjes belangrijker dan bij mij zijn." concludeert ze.  Iedere keer dat hij het huis verlaat wordt ze doodsbang dat hij haar gaat verlaten voor een ander. Als effect klampt ze zich hysterisch om hem heen en laat hem zo steeds minder met andere mensen omgaan. George voelt zich na een tijd zo benauwd dat hij besluit haar te verlaten.

In het voorbeeld zie je al dat de angst werkelijkheid wordt. Wat een heel naar na effect is. Dat waar ze zo ongelofelijk bang voor is wordt een self fulfilling prophecy.

Dus wat is een handige manier om je angst kleiner te maken in een soortgelijke situatie?

Tips:
Praat er minder uitgebreid over:
Als je de angsten die je hebt minder ter sprake brengt en vooral van te voren kun je de angsten iets makkelijker loslaten, zodra je er uitgebreide emotionele gesprekken met de persoon over hebt kan dat de angst enorm vergroten.

Iemand zijn ding laten doen.
Iemand genoeg ruimte geven voor vrienden naast jou, maakt de kans dat iemand het langer  leuk heeft met jou groter. Dat is echter niet makkelijk maar, als je bijvoorbeeld je partner gewoon laat gaan als hij naar een feest gaat, merk je dat je je ook minder afhankelijk en krachtiger gaat voelen. Als je je heel naar voelt en je laat toch je partner gewoon naar een sociale gelegenheid gaan, dan zal je zien dat je het prima redt zelf. Als het je zelfs lukt jezelf op te vrolijken zal dat een zelfvertrouwen boost geven. En het gevoel van onafhankelijkheid vergroten.

Weet dat maar onzekerheid is
Dat jij dingen voelt of denkt betekent niet dat het altijd klopt, hoe heftig het ook kan voelen. Dingen die jou zoveel energie kosten kunnen bij de persoon in kwestie misschien niet eens zijn opgekomen.
Weet dat veel van deze angsten ontwikkeld zijn in jouw hoofd, met jouw misschien zwartgallige kijk op het leven. Ik hoop dat dit kan helpen bij het relativeren van de angst.

Leren alleen te zijn
De een heeft er meer moeite mee dan de ander. Zoek als je het moeilijk vindt om alleen te zijn manieren om jezelf te vermaken. Dat kan van alles zijn: Boek lezen, Dagboek schrijven, Gamen je noemt het maar. Iets waar je plezier uit haalt. Ben je nou alleen en voel je je extreem naar, probeer jezelf gerust te stellen, en bijvoorbeeld een meditatie te doen, of desnoods je huis een beetje op te ruimen. Dat kan je uit de sleur trekken.

Iedereen met verlatingsangst heel veel sterkte en succes en ik hoop dat jullie hier wat aan hadden.

Reacties

  1. En ook dit weer zeer herkenbaar.

    Dankzij een opvoeding door mijn moeder die borderline heeft, heb ik nu weinig sociale contacten. Die kon ik vroeger nooit echt opbouwen, want iedereen was slecht. Ging ik toch met een slecht iemand om, dan moest ik uitleg geven en werd ze boos.

    Nu probeer ik langzaam wat contacten op te bouwen, en het contact met haar juist te verminderen. Ze heeft dit zelf veroorzaakt, ik ga nu mijn eigen weg want ik ben niemands bezit!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Idealiseren en Devalueren

Deze twee vormen van over mensen denken houden elkaar in stand. Als je constant iemand idealiseert gaat die persoon op den duur tegen vallen. De persoon gaat tegen je verwachtingen in. Je kan bijvoorbeeld al verwachtten van iemand dat hij/zij je altijd aankijkt als je tegen die persoon praat. Als die persoon die je aardig vind voor bijvoorbeeld die reden dat een paar keer niet doet, kan je complete belevingswereld omdraaien van extreem positief over die persoon naar extreem negatief over die persoon, er zit niet echt een optie tussen. Zeker als je een soort diepgaande inleving van de ander verwacht, je verwacht misschien dat die persoon je aankijkt zodat je weet dat je bestaat, en verwacht dat die persoon dit weet en er rekening mee houdt. Maar waarschijnlijk weet die persoon niet dat dat speelt tenzij je het hem/haar verteld. Wat natuurlijk jammer is maar wel begrijpelijk. Dit kenmerk van Borderline maakt het extreem moeilijk om stabiel contacten met anderen te hebben. Natuurlijk re

Ayahuasca als therapie

Steeds vaker hoorde ik over levens veranderende ervaringen door een ayahuasca sessie. Ik ging op zoek naar wat deze alternatieve methode precies kan bieden en wat je kunt verwachten. Ayahuasca is een liaan soort die in het amazone gebied al eeuwen word gebruikt voor hat krijgen van visionaire ideeën en het helpen met persoonlijk trauma. Een van de mooiste dingen die ik heb gehoord is dat het schizofrenie kan genezen, schizofrenie was voor deze oude stammen een bezetenheid door een kwade geest, deze werd uitgedreven door vele ayahuasca settings begeleid door een sjamaan. Een sjamaan is iemand genezen van schizofrenie en volgens deze oude stammen de enige die een echt de potentie heeft  sjamaan te zijn. Ayahuasca heeft vele mensen hun levens in positieve zin veranderd doordat, ze tot de kern gaat van je problemen en pijn punten. De metafoor voor de ayahuasca reis is dat je diep binnenin je lichaam, de kind versie van jezelf moet bevrijden, deze is gekwetst en zit opgesloten in een k

Ontkenning

Het is best een tijd geleden dat ik een blog schreef. De rede daarvoor is ontkenning. Jaren na mijn diagnose is het nog steeds moeilijk te bevatten, dat ik Borderline heb. Op moment dat het wat beter gaat denk ik: "Misschien heb ik wel geen Borderline" "Misschien was ik gewoon jong en in de war". Helaas is dat niet waar. Je kunt niet genezen van Borderline. Je kunt er wel mee om leren gaan en de symptomen zullen na verloop van tijd minder worden. Je zal toch echt moeten accepteren  dat je Borderline hebt, hoe moeilijk het ook is. Je kan heel lang in ontkenning blijven zoals ik, maar niet wegrennen is het beste dat je kunt doen. Hoe kan je zoiets dan accepteren? Het enige dat wat rust kan scheppen is het trainen van je zelfvertrouwen en trouw naar jezelf toe. Probeer je grenzen te bewaken en let erop dat mensen er niet overheen gaan. Doe niets dat je niet wilt doen. Als bijvoorbeeld een gunst van iemand een naar gevoel creëert, is dit een teken dat je het nie