Wat een simpel en kleine angst lijkt, kan opborrelen tot een verschrikkelijke emotie.
Ik heb het over onzekerheden bij het gebruik van mobiele telefoons.
Iemand neemt de telefoon niet op, beantwoord niet binnen een paar uur een sms-je, of is bijvoorbeeld kortaf over de telefoon. Niet iedereen met BPS heeft dit probleem laat dat duidelijk zijn. En er zijn natuurlijk ook mensen die dit lastig vinden zonder BPS.
Voorbeeldsituatie:
Jan zit thuis en belt Henri op om af te spreken.
Henri neemt de telefoon niet op en reageert ook niet op het sms-je wat Jan hem stuurt.
Langzaam begint het bij Jan op te wellen. "Mensen willen gewoon niet met me omgaan zelfs Henri niet". De gedachte dat mensen niets van hem moeten, begint te groeien en aan zijn zelfvertrouwen te knagen. Wat Jan vervolgens gaat doen is uitzoeken wat er mis kan zijn met hem.
Ondertussen zit Henri op Haïti met zijn zes minnaars, zijn telefoon heeft hij thuisgelaten omdat hij er even tussenuit wou.
Conclusie: Jan maakt zich zorgen om niks.
Dus wat doe je nou als je niet weet of een ander je express negeert?
In Jan's geval zal hij zichzelf voor zijn kop slaan, omdat hij zich voor niets zo'n zorgen heeft gemaakt. Maar laten we even uitgaan van de worstcase scenario: Iemand negeert je expres. En die persoon doet dat vaker ook naast het sms-en/bellen om. Dan is het slimmer deze persoon gewoon links te laten liggen. Want wat heb je aan iemand in je omgeving die geen moeite in je wil steken?(Let wel op dat je dit niet te snel doet. Alleen als iemand dit gedrag voor een langere tijd voortzet. Dus niet na een keer geen reactie.)
Maar dit zijn alleen voorbeelden van het ergste geval en het minst erge geval.
In een laten we zeggen normale situatie is, het enige wat je kan doen als iemand niet opneemt, denken : Deze persoon heeft geen zin of geen tijd om nu op te nemen.
Dat heeft nog niet speciaal iets met jou te maken.
Bekijk het van de anders perspectief
Denk eens aan een situatie waarin jijzelf met iets bezig was en bijvoorbeeld niet kon of wilde opnemen.
Voorbeeldsituatie:
Stel je voor je hebt een nieuwe vriend, en jullie hebben twee dagen geplant om elkaar eens fijn met chocolade saus te besmeuren, en jullie intense gevoelens van liefde voor eten, en voor elkaar te uitten. En dan belt iemand op. Precies tijdens de chocolademousse-marathon waar jij aan het winnen bent. Zou jij dan de chocolade mousse terug in de vriezer zetten en de telefoon opnemen? Of reageren op een sms-je? Waarschijnlijk niet.
En na al die chocolade en gezelligheid vergeet je helemaal om terug te bellen.
Het overkomt iedereen dat er soms niet opgenomen wordt of geen reactie wordt terug gestuurd.
En wetend dat het nare gevoel wat je erover kan hebben, vooral bij je eigen gevoel van onveiligheid ligt, kan hierbij helpen. Ik vind het best bevrijdend te weten dat "paranoïde gedachtes" meer zeggen over mij, dan over een enge/onaardige buitenwereld.
Maar voel je je echt naar of genegeerd
Dan kun je dat best laten weten. Maar wel op een nette manier. En wel als je die persoon beter kent dan op kennissen-vlak. Vraag iemand vriendelijk en zonder omwegen waarom diegene niet gereageerd heeft en dan blijkt er meestal vrij weinig aan de hand te zijn. Zolang je maar open blijft over wat je echt dwarszit.
En vergeet vooral niet dat jij de baas bent over jouw emoties. Waarom zou je een ander de macht daarover willen geven? Het zijn jouw emoties. De enige die jou überhaupt een beetje je kent ben je zelf, dus je hoeft je alleen maar zorgen te maken over jezelf.
Maak jezelf gelukkig daar heb je anderen niet voor nodig!
Ik heb het over onzekerheden bij het gebruik van mobiele telefoons.
Iemand neemt de telefoon niet op, beantwoord niet binnen een paar uur een sms-je, of is bijvoorbeeld kortaf over de telefoon. Niet iedereen met BPS heeft dit probleem laat dat duidelijk zijn. En er zijn natuurlijk ook mensen die dit lastig vinden zonder BPS.
Voorbeeldsituatie:
Jan zit thuis en belt Henri op om af te spreken.
Henri neemt de telefoon niet op en reageert ook niet op het sms-je wat Jan hem stuurt.
Langzaam begint het bij Jan op te wellen. "Mensen willen gewoon niet met me omgaan zelfs Henri niet". De gedachte dat mensen niets van hem moeten, begint te groeien en aan zijn zelfvertrouwen te knagen. Wat Jan vervolgens gaat doen is uitzoeken wat er mis kan zijn met hem.
Ondertussen zit Henri op Haïti met zijn zes minnaars, zijn telefoon heeft hij thuisgelaten omdat hij er even tussenuit wou.
Conclusie: Jan maakt zich zorgen om niks.
Dus wat doe je nou als je niet weet of een ander je express negeert?
In Jan's geval zal hij zichzelf voor zijn kop slaan, omdat hij zich voor niets zo'n zorgen heeft gemaakt. Maar laten we even uitgaan van de worstcase scenario: Iemand negeert je expres. En die persoon doet dat vaker ook naast het sms-en/bellen om. Dan is het slimmer deze persoon gewoon links te laten liggen. Want wat heb je aan iemand in je omgeving die geen moeite in je wil steken?(Let wel op dat je dit niet te snel doet. Alleen als iemand dit gedrag voor een langere tijd voortzet. Dus niet na een keer geen reactie.)
Maar dit zijn alleen voorbeelden van het ergste geval en het minst erge geval.
In een laten we zeggen normale situatie is, het enige wat je kan doen als iemand niet opneemt, denken : Deze persoon heeft geen zin of geen tijd om nu op te nemen.
Dat heeft nog niet speciaal iets met jou te maken.
Bekijk het van de anders perspectief
Denk eens aan een situatie waarin jijzelf met iets bezig was en bijvoorbeeld niet kon of wilde opnemen.
Voorbeeldsituatie:
Stel je voor je hebt een nieuwe vriend, en jullie hebben twee dagen geplant om elkaar eens fijn met chocolade saus te besmeuren, en jullie intense gevoelens van liefde voor eten, en voor elkaar te uitten. En dan belt iemand op. Precies tijdens de chocolademousse-marathon waar jij aan het winnen bent. Zou jij dan de chocolade mousse terug in de vriezer zetten en de telefoon opnemen? Of reageren op een sms-je? Waarschijnlijk niet.
En na al die chocolade en gezelligheid vergeet je helemaal om terug te bellen.
Het overkomt iedereen dat er soms niet opgenomen wordt of geen reactie wordt terug gestuurd.
En wetend dat het nare gevoel wat je erover kan hebben, vooral bij je eigen gevoel van onveiligheid ligt, kan hierbij helpen. Ik vind het best bevrijdend te weten dat "paranoïde gedachtes" meer zeggen over mij, dan over een enge/onaardige buitenwereld.
Maar voel je je echt naar of genegeerd
Dan kun je dat best laten weten. Maar wel op een nette manier. En wel als je die persoon beter kent dan op kennissen-vlak. Vraag iemand vriendelijk en zonder omwegen waarom diegene niet gereageerd heeft en dan blijkt er meestal vrij weinig aan de hand te zijn. Zolang je maar open blijft over wat je echt dwarszit.
En vergeet vooral niet dat jij de baas bent over jouw emoties. Waarom zou je een ander de macht daarover willen geven? Het zijn jouw emoties. De enige die jou überhaupt een beetje je kent ben je zelf, dus je hoeft je alleen maar zorgen te maken over jezelf.
Maak jezelf gelukkig daar heb je anderen niet voor nodig!
Good article. I definitely love this website. Keep writing!
BeantwoordenVerwijderenHere is my web site :: www.pet-friends.it
Nogmaals, ik heb echt bewondering voor je weblog. Iedereen met borderline zou dit moeten lezen!
BeantwoordenVerwijderenMijn moeder met borderline wil echter niet zien dat ze zelf ook iets kan doen, nu zijn het altijd anderen die de schuld krijgen.