Ik denk dat iedereen hier wel eens last van heeft. Een heel klein detail kan helemaal uitmonden tot een obsessie of een rot middag (dag) Bij mij is dit vaak persoons gerelateerd. Ik heb dan iemand een tijd niet gesproken en kan een enorme vlaag van onzekerheid over me heen krijgen. Hoe werkt dit? En wat doe je eraan? 1. Accepteer dat je je even onzeker over iets of iemand voelt. Dit is de moeilijkste en eerste stap. Het is heel natuurlijk om nare gevoelens en gedachtes zo snel mogelijk weg te willen hebben. Helaas helpt je verzetten ertegen averechts. Het vergroot het idee dat deze gedachte heel belangrijk is en zo ga je er dan ook mee om. Het is menselijk om een vlaag van onzekerheid te hebben en daar moet je vooral jezelf niet voor afwijzen. 2. Onzekerheid komt vaak ook voort uit iets heel moois. Namelijk dat mensen en dingen je wat kunnen schelen. Als niemand je zou kunnen raken zou je ook maar een leeg leven hebben. Je geeft om iets, dus als datgene je op welke manier dan o
Het is best een tijd geleden dat ik een blog schreef. De rede daarvoor is ontkenning. Jaren na mijn diagnose is het nog steeds moeilijk te bevatten, dat ik Borderline heb. Op moment dat het wat beter gaat denk ik: "Misschien heb ik wel geen Borderline" "Misschien was ik gewoon jong en in de war". Helaas is dat niet waar. Je kunt niet genezen van Borderline. Je kunt er wel mee om leren gaan en de symptomen zullen na verloop van tijd minder worden. Je zal toch echt moeten accepteren dat je Borderline hebt, hoe moeilijk het ook is. Je kan heel lang in ontkenning blijven zoals ik, maar niet wegrennen is het beste dat je kunt doen. Hoe kan je zoiets dan accepteren? Het enige dat wat rust kan scheppen is het trainen van je zelfvertrouwen en trouw naar jezelf toe. Probeer je grenzen te bewaken en let erop dat mensen er niet overheen gaan. Doe niets dat je niet wilt doen. Als bijvoorbeeld een gunst van iemand een naar gevoel creëert, is dit een teken dat je het nie