In de omgang met andere mensen is er een zekere vorm van rollen aannemen. Vanaf het moment dat je je voorstelt neem je een rol aan. Is het je weleens opgevallen dat er bijvoorbeeld bepaalde mensen zijn waar je op een een bv. extroverte manier mee omgaat, en dat ook gemakkelijk blijft doen. En bij mensen waarvan je vanaf het begin al stiller was het ook erg moeilijk is uit deze rol te kruipen.
Het voordeel van meteen wat meer jezelf zijn en niet te terughoudend is handig omdat, je in het begin een goede indruk kan maken op iemand. Als je niet jezelf bent of je terughoudender gedraagt dan je zou willen zullen anderen zeker opmerken onbewust/bewust dat je niet jezelf bent, en je misschien ook verkeerd plaatsen in hun hoofd. Alleen is het in een diepgaande relatie wel nodig dat iemand je niet compleet anders voorstelt dan hoe jij je voelt . En daarbij is het voor jou ook vervelend als je niet jezelf kan zijn, en als je je in een andere rol hebt voorgesteld, is het moeilijk deze rol bij betreffende personen te veranderen.
Het is heel logisch jij bent jezelf, mensen plaatsen jou op die manier en willen je daardoor ook liever leren kennen. Omdat je jezelf kan zijn en dat is iets waar veel mensen moeite mee hebben en daardoor vreemde rollen gaan aannemen.
Het is erg lastig om te weten hoe je je moet gedragen als je al een enorme identiteit crises hebt. In plaats van jezelf de vraag te stellen "Wie ben ik", kan je jezelf de vraag stellen "Wie wil ik zijn". En denken aan de momenten dat je je heel erg op je gemak hebt gevoeld en misschien zelfs een beetje zelfverzekerd. Was dat toevallig bij mensen waar je vanaf het begin je als zelfverzekerd en in balans hebt gedragen? Bij mij in ieder geval wel.
Motivatie voor jezelf zijn vanaf het begin dat je iemand ontmoet.
Stel je vanaf het begin dat je je aan iemand voorstelt al in op dat hoe je doet heel veel te maken heeft met hoe mensen over je denken. Ben je bijvoorbeeld aardig dan zal de ander dat bewust/onbewust onthouden en maak je een positieve indruk. Als je die dag je naar voelt en daardoor kortaf doet kan dat de indruk wekken dat je iemand niet mag of niet geïnteresseerd bent, wat vanaf dan al een negatieve indruk is. Kortaf doen vat overigens niet iedereen negatief op dat is ook weer per persoon verschillend. Maar wat wel bij veel mensen overeenkomt is dat als je bijvoorbeeld niet bang bent wat kanten van jezelf te laten zien, zijn mensen ook bereid je beter te leren kennen. En zelfs je mindere kanten kunnen accepteren.
Nog een voordeel van jezelf zijn is dat je perfect ziet welke mensen bij jou en jouw hobby's, humor en interesses passen en welke dat niet doen. Dus eigenlijk door jezelf zijn trek je ook meer mensen aan die jou mogen zoals je bent en zelfs bereid zijn je mindere kanten te accepteren.
Je gedragen op de manier die je zou willen, en niet de manier waarop je het al heel lang doet maar eigenlijk vanaf wilt, is een manier om jezelf beetje bij beetje te kneden in de persoon die jij wil zijn. Je hersenen kiezen logisch gezien de makkelijkste weg, en een ingewikkeldere weg of nieuwe is natuurlijk moeilijker om te nemen. Maar als je dit langer doet bouwt het op tot een automatisme wat niet zomaar weg gaat net als je oude gedrag maar dan met het gewenste gedrag. Dit geldt overigens ook voor gedachten en ideeën die je al lang hebt, je kunt er vanaf het is een lange weg maar, het kan!
Het voordeel van meteen wat meer jezelf zijn en niet te terughoudend is handig omdat, je in het begin een goede indruk kan maken op iemand. Als je niet jezelf bent of je terughoudender gedraagt dan je zou willen zullen anderen zeker opmerken onbewust/bewust dat je niet jezelf bent, en je misschien ook verkeerd plaatsen in hun hoofd. Alleen is het in een diepgaande relatie wel nodig dat iemand je niet compleet anders voorstelt dan hoe jij je voelt . En daarbij is het voor jou ook vervelend als je niet jezelf kan zijn, en als je je in een andere rol hebt voorgesteld, is het moeilijk deze rol bij betreffende personen te veranderen.
Het is heel logisch jij bent jezelf, mensen plaatsen jou op die manier en willen je daardoor ook liever leren kennen. Omdat je jezelf kan zijn en dat is iets waar veel mensen moeite mee hebben en daardoor vreemde rollen gaan aannemen.
Het is erg lastig om te weten hoe je je moet gedragen als je al een enorme identiteit crises hebt. In plaats van jezelf de vraag te stellen "Wie ben ik", kan je jezelf de vraag stellen "Wie wil ik zijn". En denken aan de momenten dat je je heel erg op je gemak hebt gevoeld en misschien zelfs een beetje zelfverzekerd. Was dat toevallig bij mensen waar je vanaf het begin je als zelfverzekerd en in balans hebt gedragen? Bij mij in ieder geval wel.
Motivatie voor jezelf zijn vanaf het begin dat je iemand ontmoet.
Stel je vanaf het begin dat je je aan iemand voorstelt al in op dat hoe je doet heel veel te maken heeft met hoe mensen over je denken. Ben je bijvoorbeeld aardig dan zal de ander dat bewust/onbewust onthouden en maak je een positieve indruk. Als je die dag je naar voelt en daardoor kortaf doet kan dat de indruk wekken dat je iemand niet mag of niet geïnteresseerd bent, wat vanaf dan al een negatieve indruk is. Kortaf doen vat overigens niet iedereen negatief op dat is ook weer per persoon verschillend. Maar wat wel bij veel mensen overeenkomt is dat als je bijvoorbeeld niet bang bent wat kanten van jezelf te laten zien, zijn mensen ook bereid je beter te leren kennen. En zelfs je mindere kanten kunnen accepteren.
Nog een voordeel van jezelf zijn is dat je perfect ziet welke mensen bij jou en jouw hobby's, humor en interesses passen en welke dat niet doen. Dus eigenlijk door jezelf zijn trek je ook meer mensen aan die jou mogen zoals je bent en zelfs bereid zijn je mindere kanten te accepteren.
Je gedragen op de manier die je zou willen, en niet de manier waarop je het al heel lang doet maar eigenlijk vanaf wilt, is een manier om jezelf beetje bij beetje te kneden in de persoon die jij wil zijn. Je hersenen kiezen logisch gezien de makkelijkste weg, en een ingewikkeldere weg of nieuwe is natuurlijk moeilijker om te nemen. Maar als je dit langer doet bouwt het op tot een automatisme wat niet zomaar weg gaat net als je oude gedrag maar dan met het gewenste gedrag. Dit geldt overigens ook voor gedachten en ideeën die je al lang hebt, je kunt er vanaf het is een lange weg maar, het kan!
Reacties
Een reactie posten