Veel van de symptonen van borderline vinden hun oorsprong in geleden trauma's.
Defensie-mechanismen van het lichaam kunnen je gaan beschermen tegen mentale pijn door middel van bijvoorbeeld: dissociatie, gevoelloosheid, hallicunaties of een enorme dosis stress.
Uiteindelijk zijn we dus bezig met bijvoorbeeld hallicunaties bestrijden, inplaats van de oorzaak van het probleem namelijk, een niet verwerkt trauma.
Deze defensie-mechanismen leidden ons dus uiteindelijk af van waar we eigelijk aan zouden moeten werken.
Maar hoe kun je een trauma dan op een gezonde manier verwerken?
Er zijn verschillende dingen die je kan doen. Wat je in ieder geval niet moet doen is het onderdrukken. Hierdoor gaat het verdriet of de woede van het trauma namelijk niet weg. Het blijft daardoor altijd op de achtergrond.
Een van de dingen die je eraan kan doen is:
Er over praten met een persoon waarop je kunt vertrouwen. Hierdoor maak je er voor jezelf ook geen taboe van. Hoe langer je een onderwerp voor jezelf onbespreekbaar maakt, hoe moeilijker het wordt om er over te kunnen praten. Je hoeft jezelf ook niet te forceren, er zijn ook andere manieren hoe je iets individueel kunt verwerken.
Wat je ook kan doen als je bijvoorbeeld erg veel moeite hebt met praten is:
Het trauma van je af schrijven. Schrijf de hele gebeurtenis op zo uitgebreid als mogelijk, wat je daarbij voelde en hoe deze gebeurtenis je leven heeft beïnvloedt. Als je dit doet zal je zien dat veel van de klachten waar je nu mee kampt hun oorsprong vinden in onverwerkte gebeurtenissen.
Als jouw persoonlijke trauma een enorme berg van extreme emoties oproept, zorg er dan wel voor dat er iemand bij je is, als je bijvoorbeeld aan het schrijven bent erover. In ernstige gevallen een specialist. Deze heftige emoties moet je eigenlijk ook niet proberen weg te drukken, je kan er beter een manier voor vinden deze te uitten.
Dat kun je op deze manier doen:
Defensie-mechanismen van het lichaam kunnen je gaan beschermen tegen mentale pijn door middel van bijvoorbeeld: dissociatie, gevoelloosheid, hallicunaties of een enorme dosis stress.
Uiteindelijk zijn we dus bezig met bijvoorbeeld hallicunaties bestrijden, inplaats van de oorzaak van het probleem namelijk, een niet verwerkt trauma.
Deze defensie-mechanismen leidden ons dus uiteindelijk af van waar we eigelijk aan zouden moeten werken.
Maar hoe kun je een trauma dan op een gezonde manier verwerken?
Er zijn verschillende dingen die je kan doen. Wat je in ieder geval niet moet doen is het onderdrukken. Hierdoor gaat het verdriet of de woede van het trauma namelijk niet weg. Het blijft daardoor altijd op de achtergrond.
Een van de dingen die je eraan kan doen is:
Er over praten met een persoon waarop je kunt vertrouwen. Hierdoor maak je er voor jezelf ook geen taboe van. Hoe langer je een onderwerp voor jezelf onbespreekbaar maakt, hoe moeilijker het wordt om er over te kunnen praten. Je hoeft jezelf ook niet te forceren, er zijn ook andere manieren hoe je iets individueel kunt verwerken.
Wat je ook kan doen als je bijvoorbeeld erg veel moeite hebt met praten is:
Het trauma van je af schrijven. Schrijf de hele gebeurtenis op zo uitgebreid als mogelijk, wat je daarbij voelde en hoe deze gebeurtenis je leven heeft beïnvloedt. Als je dit doet zal je zien dat veel van de klachten waar je nu mee kampt hun oorsprong vinden in onverwerkte gebeurtenissen.
Als jouw persoonlijke trauma een enorme berg van extreme emoties oproept, zorg er dan wel voor dat er iemand bij je is, als je bijvoorbeeld aan het schrijven bent erover. In ernstige gevallen een specialist. Deze heftige emoties moet je eigenlijk ook niet proberen weg te drukken, je kan er beter een manier voor vinden deze te uitten.
Dat kun je op deze manier doen:
- Creatieve uittingen. Zingen, Tekenen verhalen schrijven, of bijvoorbeeld heel hard in een kussen schreeuwen.
- Met anderen delen dat je deze emoties hebt, zo kun je voorkomen dat het escaleert.
Reacties
Een reactie posten